Al snapchattend elkaars wereld leren kennen

door Annechien van Buurt en Suzanne Potjer

Jongeren van nu communiceren meer dan ooit tevoren. Naast al hun normale live activiteiten, zitten jongeren immers de hele dag door op hun smartphone. Om even een appje te sturen, Instagram te checken, wat op Facebook te posten, noem maar op. Contact met jongeren heb je dus zo, mits je aansluit op de door hun gebruikte kanalen. Samen voor de Jeugd probeerde het uit tijdens het project Pop-Up Conversation.

Van 21 t/m 28 september 2015 vond Pop-Up Conversation plaats. In dit project, georganiseerd door ons in samenwerking met Hart van Brabant, hadden koppels van jongeren en beleidsmakers een week lang contact met elkaar via de populaire app Snapchat. De koppels stuurden elkaar berichtjes, foto's en filmpjes over van alles: van de problemen in de jeugdzorg tot aan wat er 's avonds op tafel stond. Een mooie mix van onderwerpen dat de basis vormde voor begrip en samenwerking. Want - zo was het idee - als je elkaar leert kennen als normale mensen met alledaagse bezigheden, is het ook makkelijker praten over de maatschappelijke onderwerpen waarop je met elkaar te maken hebt: jeugdzorg en jeugdbeleid.

Nieuwe inzichten

Op de laatste dag van Pop-Up Conversation kwamen de deelnemers bij elkaar om hun ervaringen te delen. De app Snapchat bleek al snel een geslaagd medium voor het project. Rosan Pittens, van de studentenraad van Tilburg zei: "Je leert in korte tijd iemand goed kennen. Door het live kennismakingsgesprek aan het begin van de week en de foto's met tekst die we gedurende de week naar elkaar verstuurden, kreeg ik vertrouwen in Larissa."

Ook leidde de week tot nieuwe inzichten. Zo hadden Maaike Sweep, jongerenraadslid van Kompaan en de Bocht, en haar buddy Wim Sloot, teamleider Jeugd bij de gemeente Tilburg, het over de problemen rond accommodatie in de jeugdzorg. “Er zijn crisisplekken op verschillende plaatsen waar jongeren echt niet willen zitten. Vooral jongens komen nogal eens terecht bij de daklozenopvang of de jeugdgevangenis. Dat was nieuw voor me”, vertelde Wim. Maaike leerde weer via Wim dat er in de gemeente wel degelijk hard wordt gewerkt voor de jeugdzorg: “Ambtenaren zijn niet lui weet ik nu", zei ze. "Maar ze bezuinigingen op de verkeerde dingen. Je kan overal op bezuinigen maar niet op de groepsleiding van de zorg."

Pop-Up Conversation duurde een week, maar voor sommige deelnemers mocht het contact gerust doorgaan. Via Snapchat, maar ook op andere manieren. Gina Adu, jongerenraadslid van Kompaan en de Bocht, vertelde dat zij en haar buddy Marcelle Hendrickx het vervolg al hadden gepland: “Ik ga een dag meelopen met de wethouder!”

Wil je meer weten over dit project? Neem dan contact op!

#jongeblik

door Annechien van Buurt en Suzanne Potjer

In 2010 werd Brandon Stanton, financial trader uit Chicago, vanwege de financiële crisis ontslagen. Een lastige situatie in een tijd van weinig banen, maar Stanton zag het als een kans. Hij vroeg zichzelf af: 'Wat wil ik eigenlijk echt met mijn leven doen?' Het antwoord was iets dat hij nog nooit eerder had gedaan: fotograferen. Hij kocht een camera en reisde door Amerika; hij verbleef in Boston, Philadelphia en kwam uiteindelijk in New York terecht. In die laatste stad zag hij de bewoners en verloor aan hen zijn kersverse fotografen-hart: Humans of New York was geboren.
 
Humans of New York, HONY in het kort, is inmiddels een wereldberoemd blog dat wordt gevolgd door meer dan twaalf miljoen mensen. Met woord en beeld vertelt het verhalen van New Yorkers; verhalen die soms vrolijk zijn, soms verdrietig, soms grappig, maar altijd ontroerend en levensecht. Stanton zelf verwoordt de magie van HONY misschien nog wel het best: "As compared to other places on the internet I think Humans of New York has a kind of warmhearted, supportive sort of celebratory tone to it”. Bij Kessels & Smit zouden we zeggen de 'waarderende blik'.

"Begin en doe 't gewoon"

Het succes van Humans of New York kun je natuurlijk toedichten aan het talent van Stanton, een jongen die zonder schroom gesprekken aanknoopt op straat en mensen prachtig weet vast te leggen. Toch is zijn succes ook iets typisch van deze tijd. Stanton past immers volledig in de "begin en doe ‘t gewoon"-mentaliteit van nu. Hij had geen professionele fotografie-opleiding, geen uitgewerkt plan, geen zekerheid, en toch begon hij. Zijn manier van werken is net zo laagdrempelig: hij maakt geen exclusieve kunst voor galerie of museum, maar blogt voor iedereen op Facebook en Instagram.
 
Humans of New York is daarmee een project met groot bereik en anno 2015 betekent dat meer dan ooit ook grote invloed. Zo leidde een foto op HONY laatst zelfs tot een ontmoeting met Obama. De gefotografeerde jongen in kwestie, een schooljongen uit de slechtste buurt van New York, had namelijk verteld over zijn bijzondere school. Stanton besloot daarop een crowdfund-actie op touw te zetten om studiebeurzen te creëren voor de studenten van die school. Met als resultaat een jaarlijkse studiebeurs voor Harvard en een gesprek tussen de schooljongen en de Amerikaanse president.

Pop-up innovation

Wat ons betreft is HONY een project om van te leren en je door te laten inspireren. Met ons initiatief POP-UP Innovation ontwikkelen we vernieuwende werkvormen waarmee jongeren en organisaties samen tot verrassende ideeën en initiatieven komen. Toen we door regionetwerk "Samen voor de Jeugd" werden benaderd voor een project om een indruk te krijgen van wat er onder jongeren speelt, was de link met HONY snel gelegd. Het netwerk - een bundeling van gemeenten in Brabant gericht op Jeugdzorg - wil vierhonderd interviews met jongeren, afgenomen door studenten van de Fontys Hogeschool Pedagogiek, gebruiken om haar beleid te informeren. Hun vraag aan ons was: hoe ga je van deze vierhonderd interviews naar één overzichtelijke blik op wat jongeren bezighoudt?

Jonge blik

Het antwoord op die vraag is het #jongeblik project. Met #jongeblik vragen we de pedagogiekstudenten om tijdens hun interview met een jongere een foto te maken op hun smartphone. Die foto plaatsen ze samen met de meest sprekende quote uit hun interview op Instagram, Twitter of Facebook onder de hashtag #jongeblik. Al deze posts verschijnen vervolgens automatisch op www.jongeblik.nl, een door ons ontwikkelde website die alle beelden en verhalen over de geïnterviewde jongeren samenbrengt in één prachtige collage.
 
Inmiddels loopt het project als een trein. We zijn uitgenodigd op de colleges aan Fontys om de studenten te enthousiasmeren voor het project en de komende twee weken gaan de studenten aan de slag met hun interviews. Ben je benieuwd naar wat ze bijdragen aan #jongeblik? Houd dan www.jongeblik.nl in de gaten! Of like de Jongeblik pagina op Facebook.

 

AdministratieExpress verruimt je blik

Financiële problemen zijn zo geboren. Je gaat scheiden of wordt ontslagen; je worstelt als zelfstandige of hebt te grote uitgaven als jongere. Waar het probleem ook vandaan komt en hoe groot of klein het ook is, het veroorzaakt stress. En daar wil je vanaf, maar de grote vraag is: waar te beginnen? Want zelfs als je de oorzaken van je schulden kent, zie je nog niet altijd de oplossing; daarvoor heb je vaak eerst een nieuwe blik nodig.
 
De AdministratieExpress - een vernieuwend project van SodaProducties - helpt mensen met het krijgen van zo'n nieuwe blik. Het project koppelt professionals uit het financieel bedrijfsleven aan mensen die ondersteuning kunnen gebruiken om meer grip op hun geld te krijgen. Mensen die hun manier van denken en gedrag rondom hun financiën willen leren aanpassen om zo hun financiële situatie weer de baas te zijn.

Tweerichtingsverkeer

Het vernieuwende van de AdministratieExpress zit hem in het tweerichtingsverkeer: niet alleen de coachees leren op nieuwe wijze te denken en handelen, maar ook de professionals vanuit hun rol als coach. Deze professionals - bankiers, marketeers, HR-adviseurs, noem maar op - zijn namelijk ervaren adviseurs, maar vaak vanuit de rol van expert. Bij de AdministratieExpress leren ze te coachen op gedragsverandering en stappen ze daarmee weg van inhoudelijk advies.
 
Zelf ben ik sinds een half jaar betrokken bij de AdministratieExpress en ben ik overtuigd geraakt van de meerwaarde van dit project voor professionals. Als begeleider geef ik de professionals een korte coachopleiding, waarbij ik hen leer om als coach de nadruk te leggen op oplossingen in plaats van oorzaken; oplossingen die de coachees bovendien zelf formuleren, zodat zij ze makkelijker zelf kunnen realiseren.

Oplossingsgericht coachen

Om dit te bereiken leren de professionals werken met oplossingsgericht coachen, een stijl die onderzoekend en waarderend is en zich richt op vooruitgang. Onderzoekend in de zin van oprechte nieuwsgierigheid hebben naar de ander, het uitstellen van oordeel en het stellen van vragen. Waarderend en progressiegericht betekent focussen op wat al werkt, vragen naar de vooruitgang die de coachee boekt en aan welke oplossingen hij/zij zelf al dacht, en de coachee tot slot laten denken in mogelijkheden.

De drie elementen tezamen vormen een aanpak die de autonomie en het geloof in eigen kunnen bij de coachees vergroten en waarmee je als coach daarom in korte tijd veel kan bereiken. Eén deelnemer van de opleiding vertelde: "Ik heb mijn coachee bijna alleen maar vragen gesteld en niet geadviseerd. Ik heb gevraagd naar oplossingen die al werkten en tot mijn verbazing hoefde ik verder heel weinig te doen. Hij wist zelf hoe hij het kon aanpakken!"
 
De aanpak blijkt echter niet alleen effectief voor het coachen bij de AdministratieExpress, maar heeft ook waarde voor de eigen werkpraktijk van de professionals. Eén deelnemer reflecteerde: "Ik leer alternatieven voor mijn standaard manier van adviseren of helpen. Ik vraag door, luister actief en leer daardoor veel meer over beweegredenen van mensen. Ik doe dit nu ook vaker bij de medewerkers die ik aanstuur, en dat levert meer verbinding op en effectievere oplossingen voor een probleem”.

Blik van 'mutual benefit'

Met de AdministratieExpress verruimen dus zowel de coachees als de professionals hun blik. Coachees vinden alternatieven voor hun financieel gedrag en ervaren zo meer rust in hun leven. Professionals ontwikkelen zichzelf in het coachen en vergroten hun inlevingsvermogen. En het mooiste is: terwijl de professionals investeren in hun eigen ontwikkeling, leveren ze tegelijkertijd een waardevolle bijdrage aan een maatschappelijk vraagstuk. Daarmee verruimt de AdministratieExpress niet alleen de blik van coaches en coachees op geldzaken, maar ook de blik van de maatschappij op vrijwilligerswerk. Namelijk van een blik van liefdadigheid, naar een blik van 'mutual benefit', de blik waarmee iedereen wat wint.

Aan de slag met ondernemerschap op het ID College

Just start!

De eerste schooldag van de studenten Economie en de Ondernemersacademie van het ID College startte dit jaar anders dan anders. Onze Zuid-Afrikaanse collega Neliswa Fente was bij hen te gast om samen met hen te werken rondom ondernemerschap. Neliswa werd in de trein richting Alphen aan den Rijn al herkend door een van de studentes: “Are you coming to our school? I saw you in a movie they showed us!”.

Neliswa vertelde in de ochtend haar levensverhaal voor een zaal van 250 studenten. Startend bij haar jeugd in het township Alex in Johannesburg via haar eerste baantjes naar het oprichten van haar eigen onderneming ‘SpringAge’ een aantal jaar geleden. Ze benadrukte daarbij het belang van mensen die in je geloven, waaronder een collega van Kessels & Smit die bij het horen van haar idee zei: “Go for it, just start!”. Eén van de lessen die zij de groep ook meegeeft: begin gewoon - al doende leer je het meest en wordt je idee steeds beter.

Problemen in de samenleving als startpunt voor ondernemerschap

Neliswa schetste een rijker beeld van ondernemerschap dan een bedrijf opstarten om daar veel geld mee te verdienen. Ondernemerschap gaat over veel meer dan dat. Of in Neliswa’s woorden: ondernemers kijken naar problemen in de samenleving en weten die te benutten als kans om een onderneming te starten en tegelijkertijd iets aan dat probleem te doen.

We oefenden dit met de groep van 250 studenten door hen allemaal in een meegebrachte krant op zoek te laten gaan naar vraagstukken en problemen – om hier vervolgens een oplossing voor te bedenken. Een kort filmpje van Boyan Slat, een Nederlandse jongen van 19 die een oplossing wist te bedenken voor de plastic soep in de oceanen maakte indruk op de groep. En natuurlijk deed Neliswa dat ook met haar eigen verhaal over SpringAge, waarvan het idee is om bedrijven met een (maatschappelijk) vraagstuk te verbinden aan een groep jongeren die hier creatieve ideeën voor start-ups op bedenken. Er volgden een paar verbaasde vragen uit de zaal: “Bedrijven betalen daar geld voor?” En: “Kun je hiervan leven?“ Neliswa kon daar bevestigend op antwoorden: Hoe jongeren denken, waar zij behoefte aan hebben en welke nieuwe ideeën zij bedenken, dat is van groot belang voor bedrijven en hun toekomst. Youth-led innovation is geld waard.

Springbreaks

In de middag zijn we met de methodiek die Neliswa heeft ontwikkeld en SpringBreak noemt, aan de slag gegaan. In vier parallelle SpringBreaks werkten we naar ondernemende ideeën toe op thema’s die in de ochtend naar voren waren gekomen: alcoholmisbruik onder jongeren, discriminatie, veiligheid op weg naar school en overgewicht bij kinderen tegengaan. In elke groep begonnen we met het analyseren van het probleem. Wat zijn de mogelijke oorzaken van het probleem? En wat zou er gebeuren als we niks aan dit probleem zouden doen? Daarna kozen de studenten welke oorzaken zij het belangrijkst vonden en gingen in kleine groepjes met die oorzaken aan de slag. Dat was het moment dat zij niet meer nadachten over het probleem of de oorzaak, maar gingen brainstormen en ideeën bedenken. Om vervolgens een idee verder uit te werken in een mogelijke dienst of product.

Onder de indruk van de ideeën

Na anderhalf uur brainstormen en uitwerken, kwamen de groepen weer bij elkaar in de aula om hun idee te presenteren aan een jury van docenten. Zij waren enorm onder de indruk van wat de studenten in zo’n korte tijd bedacht en uitgewerkt hadden. Zo had een groep een App bedacht, Foodie, om bewustzijn over gezond eten te stimuleren, compleet met een PowerPoint presentatie met een hele uitwerking van het concept. Een andere groep bedacht een trainingenreeks op scholen over zelfvertrouwen, omdat ze ervan overtuigd waren dat jongeren alleen maar teveel alcohol drinken omdat ze zich zonder alcohol niet op hun gemak voelen. Een derde groep bedacht een besturingssysteem voor op je mobiele telefoon, waarbij je net als de ‘flight mode’ een ‘auto mode’ functie toevoegt, zodat je niet meer kunt sms-en of internetten tijdens het autorijden, maar alleen bellen en gebeld worden.

En nu?

Dit was de eerste SpringBreak in Nederland en we kunnen concluderen dat het concept ook hier goed werkt. En voor ons smaakt dit naar meer! Binnen ID College komen we binnenkort samen met de docenten om te kijken hoe zij in de rest van het schooljaar op de energie en ideeën uit de SpringBreaks kunnen voortbouwen. Daarnaast willen we kijken of we op andere plekken in Nederland met het SpringBreak concept kunnen experimenteren. En natuurlijk gaat Neliswa in Zuid-Afrika volop door met SpringBreaks organiseren en het gedachtegoed verspreiden.

Create a solid foundation to uplift youth in Mamelodi

Monday the 28th of April we’re gathered on the premises of the YMCA in the township Mamelodi, Pretoria. Four young entrepeneurs, Vusi, Cyril, Elias and Dora, are developing a young entrepreneurial society hub together with Essent and Kessels & Smit. The hub itself will be launched in the South African spring and today we are committed to support the team in the last phase before opening. The mission of the hub is to enhance the culture of entrepreneurship in Mamelodi, by encouraging the professional development and financial independence for start-ups and existing entrepreneurs. The Mamelodi team will offer a learning and working environment at the hub with business expertise and a broad network to grow young people’s business.

Setting up a business and supporting other businesses

For the Mamelodi team, developing and creating the hub gives them the opportunity to grow as entrepreneurs themselves. They are constantly learning along the way. This makes the hub and the team a valuable example for the start-ups that will use the services and training opportunities at the Hub. During the last couple of months, the Mamelodi team renovated the site of the hub, thought about their mission and business plan and engaged with the local community about their plans.

Three weeks ago we interviewed Robert van Noort, our colleague at Kessels & Smit, about his role and contribution to this project. His enthusiasm for the project and especially for the young entrepreneurs is compelling: “I coach these young Africans in the same way as I coach CEO’s of large companies. It’s about decision making, seeing what’s at stake, broadening perspectives, and about vision: see what you have and what can be made. And about inclusiveness. I believe in these young people and I support and encourage them. I’m someone who believes in the future. I feel that people in this country have that too, there’s faith and hope.”

Robert brought Erwin van Laethem, CEO of Essent, a large energy company based in the Netherlands, to the YMCA in the township Mamelodi a couple of years ago. Seeing the needs and potential of this township, Erwin got enticed and wished to contribute to leadership in this township. He involved Young Essent and a group of young professionals stepped up: Parsia Tayebi, Gijs Brussen and Imke Maassen van den Brink. Since then they have visited the project several times to support the Mamelodi team.

Creating a breakthrough in existing patterns

Robert and Parsia invited us to visit Mamelodi to learn more about the project and contribute to the next steps by facilitating their conversation with the Mamelodi team. The Mamelodi team is doing things in a different manner than what people are used to, they explicitly want to start a social enterprise and ‘do good by doing business’. This does however cause mixed feelings in the community, or as Cyril puts it: “To start up a business in a community is hard work. It is difficult to start from scratch and not have fertile ground around you. In community work we are used to do social projects: having a thriving business is not what people expect. They have mixed feelings: they are proud of us and at the same time feel jealous or excluded.”

We are impressed with Cyril’s leadership and the way he wants to move forward: “For us two things are now important. First of all to bring together different interests: ours, those of the YMCA and of the community leaders in the township. So that they feel included and see the value of the work we are doing. The second important thing is to help young people to create a different mind set. They should no longer see themselves as job seekers (unemployment rates in Mamelodi are sky high) but as job creators: as entrepreneurs they can create work for themselves and for others.”

The result is in the process itself

In this particular session we focus on the first: how to move forward in an environment of mistrust. It is a true pleasure to see the special coaching relationship between Robert and the Mamelodi team at work. He supports the team with their thinking on how to break dysfunctional patterns and how to be clear towards others about their intentions and expectations. This is no easy task, but as Robert states: “Let’s hope it won’t all go smooth in the near future, in order for it to go smooth later on in the project.”

The Mamelodi team is truly eager to learn and each of the team members has gone through a profound personal transformation while working on the hub. Elias for example mentions the following: “Through the hub we have realised that there is no boundary in thinking. We have this wide space to come up with new ideas. The world is yours if you want to own it.” One could therefore say that the process the Mamelodi team is going through is as important as the result of establishing a successful hub, because the process in itself is uplifting the community.